'n Hoogtepunt

Het is gedaan! We aanvaarden morgen, donderdag, de terugreis. Een van de volgers van mijn verhaaltjes stelde vast dat onze reis een aaneenschakeling van hoogtepunten moet zijn geweest voor ons. Dat zijn ware woorden! Ik zou niet weten wat ik eruit zou moeten pikken. En Sylphia al helemaal niet.
Vooraf een te beleven hoogtepunt te benoemen was niet zo moeilijk. De reis zou meer dan geslaagd zijn als we alleen al een ceremoniële Hopi-dans zouden mogen meemaken. Dat is gelukt. Sterker, een dag later zagen we op de jaarmarkt van de Hopi in Tuba City nog eens vijf sociale dances. Simpel toch?
Nee dus. Met evenveel recht kunnen we het bezoek aan het prachtige aan de natives gewijde Heard Museum in Phoenenix noemen. Of de regengordijnen die de Grand Canyon grotendeels aan het zicht onttrokken. Of Canyon de Chelly waar we een heel mooie wandeling naar de puebloruïne White House maakten. Of het Boyce Thompson Arboretum. Of Montezumi Castle. Of Sedona en omgeving. Of Petrified Forest. Of de avond onder de klare sterrenhemel met Sandra Consentino. Of die vaak prachtige plaatsen waar we met onze camper hebben gestaan. Het trekken met de camper op zich. Of het redden van twee puppyhondjes uit een natuurgebied waar ze aan hun lot waren overgelaten. Het keffen van de coyotes in de nacht. Al die andere dieren die we hebben gezien. Die overweldigende natuur, die naar Nederlandse maatstaven niet te begrijpen vlaktes.
Maar wat te denken van verrassingen als de overnachting in Oak Creek Cayon? Blue Mesa in Petrified Forest? Of de duizend jaar oude indianennederzettingTuzigoot? Of de ontmoetingen met de ontroerende Hopi-healer Orlan, de jongensachtige Hopi-gids Roanna en met haar dochter Valencia en haar gezin waar we rattles maakten en een ontbijt met bluecorn pancakes genoten. De biermagnaat Eric Erman?
We gaan het de komende tijd maar even laten bezinken. Misschien dat we naderhand kunnen zeggen: Ja, die belevenis heeft onze vakantie getekend! Maar voor ons hoeft het niet. Liever zeggen we ook later: alles was memorabel in Arizona. En we hebben zoveel moois nog niet eens gezien....