Gas terug

Effe gas terug.
We kwamen donderdagnacht pas om half twee aan in Salt Lake City. We zijn hier vier dagen. Mooi moment, naar wij dachten, om een luie dag in te voegen. Eigenlijk waren we er ook wel aan toe. De boog kan niet altijd gespannen zijn.
Dus waren we vrij laat op. Na wat gekeutel op de kamer, zochten we de welnessruimte van het hotel op. Dat omvatte een fitnessruimte (hebben we om voor de hand liggende redenen links laten liggen), een spa (wat wij een bubbelbad zouden noemen), een sauna en een zwembadje. En ook nog een patio, waar we in de zon konden zitten, welke mogelijkheid we met beide handen hebben aangegrepen nadat we eerst alle faciliteiten (behalve dus de fitness, lui is lui) hadden benut.
Pas aan het eind van de middag stonden we dan toch nog op straat. En rondje gemaakt door het centrum. Enkele weken eerder was vlakbij een gloednieuw winkel- annex zakencentrum geopend. Een drukte van belang daar. Wij vermaakten ons met een appelbol. Geen appelbol zoals wij die kennen. De Chocolat Factory, zo heet de winkel, waar ze dit snoepgoed verkopen, hult een granny smith in een dikke laag caramel en vervolgens in allerlei verschillende 'yummie toppings'. Die van Ruud was bijvoorbeeld bestrooid met kokos, die van Sylphia overgoten met chcolade. Machtig maar lekker. En ook nog ietwat gezond vanwege die hele appel die erin zat. We zagen derhalve geen reden om alsnog naar de fitness te gaan.
In het winkelcentrum waren meerdere fonteinen, waaronder een die verdacht veel leek op onze bedriegertjes. Talloze kinderen vermaakten zich ermee en mochten zich - tot onze verbazing: Nederlandse moeders zouden zich dit nooit hebben laten welgevallen - tot op de draad nat laten bedriegen.
Morgen, zaterdag, gaan we SLC beter verkennen. Dat wordt een beetje een mormonenkwestie, naar wij vrezen.